Vuurtorens, een licht in de zee dat hoop en troost geeft
Het licht aan het einde van de tunnel, als een moeilijke periode eindelijk voorbij is. Een licht in de zee, aan het einde van een lange oversteek. Uiteindelijk is het gewoon zo, of het nu gaat over een metafoor van het leven of iets dat te maken heeft met de nautische wereld: aan het einde van een ervaring of van een reis is er altijd een licht dat hoop en troost geeft.
Zeelieden van alle tijden denken dit al eeuwenlang, wanneer ze hun eerste glimp opvangen van het vasteland en die gele stip in de nacht die hen verwelkomt. We hebben het over vuurtorens, de bewakers van de zee. Er staan er honderden langs de kusten en op de voorgebergten over de hele wereld. Veel van hen zijn absolute architectonische meesterwerken. Spectaculaire visitekaartjes, echte ansichtkaarten. Hier is onze foto top vijf.
Kiz Kulesi Turkije)
In 1110 besloot keizer Alexius I, waarschijnlijk geïnspireerd door de Griekse legende van de Zuilen van Hercules, een prachtig “drijvend” gebouw te bouwen in het midden van de Bosporus, genaamd De toren van de maagd of Toren van Leandros die tot op de dag van vandaag een belangrijk kruispunt is tussen Europa en Azië.
Bij zonsondergang verandert Kiz Kulesi in de meest gefotografeerde panoramische plek: op de achtergrond vallen de silhouetten van de Blauwe en de Hagia Sophia op, met alle minaretten in het oranje schemerlicht. Kleuren hoeven niet gefotoshopt te worden.
Cape Hatteras (Verenigde Staten)
Een maritieme wolkenkrabber en een van de hoogste
vuurtorens in de Verenigde Staten van Amerika met 60 meter adembenemend uitzicht. Gelegen aan de kust van North Carolina en gemakkelijk te herkennen aan zijn zwart-witte spiraalvormige strepen, lijkt het meer op een vuurtoren dan op een carrousel. Hier valt echter weinig te lachen: mistral genereert zeer hoge golven die in het verleden veel schepen tot zinken hebben gebracht. Het is geen toeval dat de wateren aan de voet van Cape Hatteras ook wel het Kerkhof van de Atlantische Oceaan. Daarom is de toren onlangs 900 meter van de kustlijn verplaatst naar het midden van een groot weiland. Een poging om de toren te beschermen tegen zee-erosie: zal het genoeg zijn?
Cape Byron (Australië)
Een vuurtoren op familie- of paarformaat. De toren die uitkijkt over de baai van Byron, ten noorden van Sydney, is een van de populairste bestemmingen onder gezinnen en kinderen die het Maritiem Museum bezoeken of kijken naar de walvissen die regelmatig uit de oceaan opduiken.
Cape Byron is een van de meest romantische vuurtorens van Australië: stelletjes gaan hier naartoe om selfies te nemen op de rand van het voorgebergte met uitzicht op zee. Maar… wees voorzichtig!
Peggy’s Point (Canada)
Gezien het feit dat de Canadese 
De kusten zijn bezaaid met vuurtorens van allerlei grootte, maar die van Peggy’s Point, in Nova Scotia, is zeker de meest fascinerende en populaire. Wit en rood, met een karakteristieke achthoekige vorm, was tot een paar jaar geleden een postkantoor: Wie zou er niet willen werken met zo’n panorama voor de deur? Daarna werd de vuurtoren opengesteld voor bezoekers, waardoor er een toeristische attractie van wereldformaat ontstond. In elk geval kun je vanaf Peggy’s Point via WhatsApp ansichtkaarten naar je vrienden sturen (zonder poststempel).
Vuurtoren Lindau (Duitsland)
Laten we onze korte selectie afsluiten met een vuurtoren die ontbreekt. De vuurtoren van Lindau ligt aan het Bodenmeer, het meer dat de grenzen vormt van Duitsland, Zwitserland en Oostenrijk. De toren wordt gedomineerd door een leeuwenstandbeeld, het embleem van Lindau. De vuurtoren staat bij de ingang van de haven en wordt vooral gewaardeerd om zijn Middeleeuwse stijl en een oude klok in het midden. Alles ondergedompeld in een vredige sfeer, waar de tijd net zo langzaam lijkt te stromen als de stille golven van het meer.
